Review

STRANGE POP 1979-1982 CD digipack

 Premiere 20th March

Druga płyta Strange Pop, solowego projektu Michała Dziadosza, to podróż do przełomu lat 70. i 80. XX wieku. Stąd tajemniczy tytuł „1979-1982”. Muzyk znów skoncentrował się na klasycznych brzmieniach i tradycyjnych formach, rozszerzając swój warsztat o bardziej przestrzenne, choć z drugiej strony surowsze obszary dźwiękowe. Tekstowo to album koncepcyjny o zrywaniu toksycznych relacji.

Pod względem gatunkowym możemy liczyć na umiarkowaną alternatywę ze sporą dawką art. rocka, koncentrującą się przede wszystkim na naturalności. W czasach, w których muzyka staje się coraz bardziej sztuczna, Michał Dziadosz, nieco bezczelnie, odwołuje się do rozwiązań sprzed 40-50 lat, kiedy niedostępna była jeszcze komputerowa generyczność, a wszystko, co słuchacz dostawał wynikało z prawdziwych umiejętności i nieskażonego ducha. Sam artysta podkreśla, że nie ma szans wygrać w wyścigu z kwantyzacją i strojeniem. Dlatego stawia na nieprzewidywalność i niebezpieczeństwo, jakie wynikają z żywej muzyki.

Współczesna muzyka brzmi momentami tak, jakby była generowana przez sztuczną inteligencję. Nawet pełne składy, które umieją grać, często siedzą w studiu i cyzelują każdy dźwięk, wyrównują perkusję do basu, stroją wokale i dodają miliard efektów. To zabija artystyczny sens! To trochę jak z poprawianiem urody w programach graficznych. W pewnym momencie dojdziemy do punktu, w którym będzie istnieć tylko jeden wzorzec piękna, nie mający nic wspólnego z prawdą. W świecie muzyki już to się dzieje. Wszystko zaczyna brzmieć identycznie. Nie mam wpływu na to, co robią inni, ale mam wpływ na siebie. Postanowiłem więc położyć temu kres. Przynajmniej na swoim podwórku. Czy wiecie, że współczesne płyty nagrywane są czasem na 160 ścieżkach? Ja ograniczyłem się do maksymalnie 16. Poza tym jeśli coś jest nierówno, albo nie stroi, to tak miało być. To jest właśnie Strange Pop:)!

Na płycie „1979-1982” goszczą znakomici muzycy z zespołów: Amarok (Michał Wojtas), Distant Mantra (Kovy Jagliński), Lizard (Daniel Kurtyka), Millenium (Ryszard Kramarski) i Seasonal (Maciej Sochoń).

Muzycznie płyta stanowi kontynuację debiutu, ale bez powtarzania schematów. Czasem, niektóre brzmienia celowo nawiązują do „Ten Years Gone”, ale wyraźnie słychać, że Strange Pop jest w procesie i to właśnie nieustanna zmiana stanowi podstawę i klucz do zrozumienia pomysłu na te dźwięki. Pod względem lirycznym to opowieść o zrywaniu ze złą przeszłością i toksycznymi relacjami. Ale nie pod dyktando kolorowych magazynów. Podstawę stanowi głębokie wejście w siebie, odnalezienie tego, co nas blokuje i stanowcze odejście od niszczących schematów. Mamy więc historię o rozprawieniu się z toksycznym rodzicem, niedojrzałym „pseudo-przyjacielem”, o bezproduktywnym oczekiwaniu na cud, prawdziwej przemianie oraz jej nie do końca słodkich konsekwencjach. Wreszcie docieramy do momentu zerwania toksycznej relacji z…samym sobą. To głęboka, w dużej mierze osobista opowieść, w której wielu z nas odnajdzie cząstkę siebie.

Michał Dziadosz: kompozycje, słowa, aranżacje, śpiew, bas, instrumenty perkusyjne i klawiszowe, pianino, pianino elektryczne, realizacja, produkcja, mix.

Goście: Michał Wojtas – gitary (1), Daniel Kurtyka – gitary (2), Ryszard Kramarski – klawiszowe solo (3), Maciej Sochoń – gitary, efekty (4), Kovy Jagliński – gitary (5).

1. Last Time - 8:17

2. Friend - 5:15

3. Lost Years/Working Hour - 12:56

4. Nothing Really Happened - 05:49

5. All Days - 04:23

The second album of Strange Pop, Michał Dziadosz's solo project, is a journey to the turn of the 1970s and 1980s. Hence the mysterious title "1979-1982". The musician again focused on classic sounds and traditional forms, expanding his workshop to include more spatial, but, on the other hand, harsher sound areas. Lyrically it's a concept album about breaking toxic relationships.

Musically we can count on a moderate alternative with a large dose of art rock that focus primarily on naturalness. In times when music is becoming more and more artificial, Michał Dziadosz, somewhat brazenly, refers to solutions from 40-50 years ago, when computer generics were still unavailable and everything the listener got was the result of real skills and an unadulterated spirit. The artist himself emphasizes that he has no chance of winning the race with quantization and tuning. That’s why he focuses on the unpredictability and danger of live music.

Nowadays modern music sometimes sounds as if it was generated by artificial intelligence. Even complete bands that know how to play often sit in the studio and hone every sound, align drums to bass, tune vocals and add a billion effects. It kills the music! It's a bit like improving beauty in graphics programs. At some point, we will reach a point where there’ll be only one standard of beauty that has nothing to do with truth. Everything starts to sound the same way. I can't control what others do, but I can control myself. So I’ve decided to put an end to it. At least in my backyard. Did you know that modern records are sometimes recorded on 160 tracks? I’ve limited myself to a maximum of 16. Besides, if something is uneven or out of tune, it was meant to be. This is Strange Pop :)!

The album "1979-1982" features excellent musicians from the following bands: Amarok (Michał Wojtas), Distant Mantra (Kovy Jagliński), Lizard (Daniel Kurtyka), Millenium (Ryszard Kramarski) and Seasonal (Maciej Sochoń).

Musically the album is a continuation of the debut, but without repeating the patterns. Sometimes, some sounds intentionally refer to "Ten Years Gone", but you can clearly hear that Strange Pop is in the process and it is constant change that is the basis and key to understanding the idea for these sounds. Lyrically it's a story about breaking up with a bad past and toxic relationships. But not according to the dictates of colorful magazines. The basis is a deep entrance into ourselves, finding what really blocks us and decisive departure from destructive patterns. So we have a story about dealing with a toxic parent, the immature "pseudo-friend", about unproductive waiting for a miracle, a real transformation and its not entirely sweet consequences. Finally we reach the moment of breaking the toxic relationship with ... ourselves. It’s a deep, largely personal story in which many of us will find a piece of ourselves.

Michał Dziadosz: compositions, lyrics, arrangements, vocals, bass, percussion and keyboard instruments, piano, electric piano, realization, production, mix.

Guest appearance: Michał Wojtas – guitars (1), Daniel Kurtyka – guitars (2), Ryszard Kramarski – keyboard solo (3), Maciej Sochoń – guitars, effects (4), Kovy Jagliński – guitars (5).

1. Last Time - 8:17

2. Friend - 5:15

3. Lost Years/Working Hour - 12:56

4. Nothing Really Happened - 05:49

5. All Days - 04:23

Label: Lynx Music

NOŚNIK:CD digipack

NR. KAT. LM221CDDG

Bar code: 5904653776143